Jemioła, bogato udekorowana choinka, śnieg i Święty Mikołaj to najbardziej rozpoznawalne symbole świąt Bożego Narodzenia. Od dawien dawna wierzono, że jemioła jest rośliną leczniczą i świętą. Zawieszony pęk jemioły ma zapewnić nam pomyślność, odpędzać złe moce, a także przynosić szczęście w miłości. Kiedyś jemiołę stosowano jako odtrutkę i lek na niepłodność u kobiet. Jakie lecznicze działanie jemioły możemy wykorzystać teraz?

Jemioła - wygląd

Jemioła ma dosyć charakterystyczny wygląd. Ma równomiernie rozgałęzioną łodygę, lekko jajowate, lancetowate liście w charakterystycznym, jasnozielonym kolorze. Warto pamiętać, że jemioła jest półpasożytem, co nie oznacza, że nie jest ważną częścią ekosystemu. Przez to, że jest przyczepiona do konaru drzewa, nie może pobierać z ziemi wody i soli mineralnych. Tym samym pobiera je od rośliny na której rośnie. Dlaczego więc jest półpasożytem? Ponieważ jemioła jest w stanie samodzielnie wytwarzać organiczne substancje pokarmowe nie stanowi dużego obciążenia dla drzewa na którym rośnie. Jemioła pasożytuje głównie na gałęziach drzew liściastych, m.in. na topolach, brzozach i lipach. Możemy spotkać ją także na drzewach iglastych, np. na sośnie. Roślina kwitnie w lutym i w marcu. Wczesną wiosną pojawiają się jasnożółte kwiatuszki, z których jesienią wytwarzają się małe, białe owoce. Zimą są one pożywieniem dla wielu ptaków.

Jemioła - jak się rozmnaża?

Jemioła rozsiewa się dzięki ptakom, które jedzą jej owoce i wydalają nasiona. Te natomiast przyczepiają się do kory drzew dzięki kleistej otoczce stworzonej przez sok z owoców. Nasiona wrastają w korę i zaczynają kiełkować w maju. Później powstaje pęd z rozwidleniami. Jemioła zakwita po około 7 latach i jest dwupienna co oznacza, że ma owocujące okazy żeńskie oraz mniej liczne męskie.

Jemioła – leczące właściwości

Jemioła oprócz nadawania świątecznego nastroju może leczyć! Co może jemioła? Usprawnić krążenie, pomóc przy leczeniu miażdżycy, nadciśnienia i stanów zapalnych kręgosłupa oraz stawów. Preparaty z jemiołą stosuje się w leczeniu miażdżycy, nadciśnienia oraz przy dolegliwościach wywołanych menopauzą. Jemioła zwiększa częstotliwość skurczów serca, rozszerza naczynia krwionośne, a także obniża ciśnienie krwi. Co ciekawe składniki jemioły zależą od drzewa na którym pasożytuje. Najcenniejszymi składnikami jemioły są lektyny, alkohole cukrowe, polisacharydy, aminokwasy, awonoidy, fitosterole oraz peptydy. Ten bogaty zestaw cennych substancji sprawia, że ma różnorodne właściwości. Trzeba uważać na ilość, ponieważ łatwo można ją przedawkować i wtedy jemioła może być toksyczna. Niepożądanymi działaniami przedawkowania jemioły są między innymi wymioty, drgawki i biegunka.

Nasiadówka z jemioły – przepis

Nasiadówka może wspomóc leczenie upławów i stanów zapalnych narządów płciowych.

Składniki:

  • Garść ziela jemioły (można kupić gotowe w opakowaniu)
  • Woda
  • Wanna

Sposób przygotowania:

  1. Garść ziela zalej 2 szklankami wody
  2. Podgrzewaj wywar nie dopuszczając do zagotowania
  3. Gdy osiągniesz stan prawie wrzenia przykryj i podgrzewaj przez około 5 minut
  4. Przecedź i wlej do wanny do ciepłej wody

Wywar z jemioły - przepis 

Wywar pomoże nam obniżyć i wyregulować ciśnienie krwi, złagodzi dolegliwości występujące przy menopauzie.

Składniki:

  • Łyżka ziela

Sposób przygotowania:

  1. Łyżkę rozdrobnionego ziela jemioły zalewamy szklanką przegotowanej letniej wody
  2. Odstawiamy na około 45 minut
  3. Przecedzamy i odciskamy ziele
  4. Wywar pijemy 2-3 razy dziennie po ⅓ szklanki

Jak zbierać i przechowywać jemiołę?

Jemiołę zbieramy od grudnia do marca. Zbieramy liście i cienkie łodygi, które rozdziela się od razu po zerwaniu. Wyrzucamy owoce. Liście suszymy w temperaturze pokojowej, nie wyższej niż 25°C. Właśnie taka temperatura pozwala nam na zachowanie wszystkich cennych substancji. Wysuszona jemioła ma kolor zielony lub żółtozielony. Przechowujemy w papierowej torbie w przewiewnym miejscu.